vliegensvlug
Door: Wesley
Blijf op de hoogte en volg Wesley en Marjolein
11 Januari 2014 | Thailand, Bangkok
Shavadie krap,
Joey, van harte nogmaals! 30 jaar!
We hadden het lekker druk met genieten. Nu neem ik even rustig de tijd om een berichtje schrijven. Ik zit nu in een busje met 13 personen van Pai naar Chiang Rai via Chiang Mai.
Ik heb gehoord dat Schumacher ondertussen wat kopzorgen heeft. Ik heb in ieder geval z'n Thaise opvolger gevonden. Het begon al goed bij het busstation. De chauffeur moest z'n achterband wisselen, want die had hij lek gereden. Hij is goed in banden verwisselen en het was een snelle pitstop. Het klopt dat het op de laatste 200km van deze reis door de bergen snelweg is. Hij rijd echter in iedere bocht bijna op twee wielen. Zojuist heb ik onze 'Schumi' opdracht gegeven om te stoppen. Naast ons zat een Japanse jongeman die net iets te wit werd. Wat blijft die jongen ondertussen beleeft. Echt bewonderenswaardig. Als hij kotsmisselijk is, probeert hij alsnog met Clouseau mee te zingen. Waarschijnlijk heeft dat hem de das om gedaan. Want na 10 minuten buiten te hebben gezeten om ondertussen zichzelf te verlossen van z'n ontbijt. Heb ik voor hem een plekje voorin de bus geregeld. Deze bus rijdt sneller dan de Fira ooit zal rijden.
Agh we komen er wel! Zoals we ook door de jungle zijn getrokken en met de scooter door de bergen hebben gereden. Een jungle is adembenemend. In iedere boom groeit de volgende boom en het aparte is, bomen groeien anders. Maar al dat schoon krijg je niet zomaar. Eerst met de rugzakken op berg op. Niet ouderwets valsplat wat we in de sportschool instellen op de loopband, maar tegen t klimmen aan. Het was een olifantenpad.
Ik ga lekker van de hak op de tak. (Tak betekend alsjeblieft in t Deens. Twee Deense jongens op onze junglereis)
Voor de klim naar de top stond er een olifantenwandeling op t programma.
Lein en ik twijfelde lang of we op een olifant gingen rijden. Maar agh hoe vaak sta je voor zo'n keuze. En dan staat er een ondeugende banaan vragende oma van een olifant voor je. Die wilde graag meegenomen worden voor een ritje. Dan ga je toch? Thaise bevolking gaan hier iig een stuk vriendelijker om dan dat ik t gewend ben in Nederland. Die dit lezen zijn natuurlijk nog véél vriendelijker dan de Thaise bevolking ;D!
We hebben overnacht in bamboe hutjes. Eerste nacht in een bergdorpje en daarna aan de zijde van een rivier met dichtbij een grote waterval. 'S nachts was t best koud. Kampvuur aan, biertje en de twee maanden oude puppy's erbij en je wordt vanzelf wel warm. Je denkt dat t een latertje is geworden, echter wordt t hier ook snel donker. Dus iedereen lag er om 21:30 op z'n matje onder de klamboe. Om 5:30 werden we wakker door tal van hanen die in de omgeving liepen. In m'n zwembroek kan ik zeggen dat t hier s'ochtends en s' avonds ook winter is...
Op de derde dag geraft. Het leek een beetje op de piranha van de Efteling. Altijd een leuke ervaring met elkaar.
In t hippie dorpje Pai hebben wij lekker genoten van de hot springs, watervallen en schitterende berglandschap in de omgeving. Op de scooter kwamen in ieder gehucht waar geen toeristen komen. In Nederland hebben we echter wel tandartsen in gehuchten. Wij troffen een oude dame aan met één tand in der mond aan. Oké, dat kan nog. De familie Rademakers hebben een hond gehad met het zelfde probleem. Hij kon nog op brokjes sabbelen. Maar bij de oude vrouw stroomde t bloed in de mondhoeken naar beneden..... Wij stonden letterlijk en figuurlijk met onze mond vol tanden!
Laten we t met alle respect houden op een cultuurschokje..
We zijn nu dus ondertussen scheurend en slingerend op weg naar Chiang Rai. Daar gaan we op zoek naar een hotel. Dag erna naar de grens van Laos om daarna met de slowboat naar Luang Prabang te gaan. Ik verwacht dat we daar gaan fietsen.
Lein ligt ondertussen op mijn schouder en zie dat t met onze
Japanse medereiziger voorin ietsje beter gaat. Wij hopen dat t met jullie allen ook goed gaat!
Joey, van harte nogmaals! 30 jaar!
We hadden het lekker druk met genieten. Nu neem ik even rustig de tijd om een berichtje schrijven. Ik zit nu in een busje met 13 personen van Pai naar Chiang Rai via Chiang Mai.
Ik heb gehoord dat Schumacher ondertussen wat kopzorgen heeft. Ik heb in ieder geval z'n Thaise opvolger gevonden. Het begon al goed bij het busstation. De chauffeur moest z'n achterband wisselen, want die had hij lek gereden. Hij is goed in banden verwisselen en het was een snelle pitstop. Het klopt dat het op de laatste 200km van deze reis door de bergen snelweg is. Hij rijd echter in iedere bocht bijna op twee wielen. Zojuist heb ik onze 'Schumi' opdracht gegeven om te stoppen. Naast ons zat een Japanse jongeman die net iets te wit werd. Wat blijft die jongen ondertussen beleeft. Echt bewonderenswaardig. Als hij kotsmisselijk is, probeert hij alsnog met Clouseau mee te zingen. Waarschijnlijk heeft dat hem de das om gedaan. Want na 10 minuten buiten te hebben gezeten om ondertussen zichzelf te verlossen van z'n ontbijt. Heb ik voor hem een plekje voorin de bus geregeld. Deze bus rijdt sneller dan de Fira ooit zal rijden.
Agh we komen er wel! Zoals we ook door de jungle zijn getrokken en met de scooter door de bergen hebben gereden. Een jungle is adembenemend. In iedere boom groeit de volgende boom en het aparte is, bomen groeien anders. Maar al dat schoon krijg je niet zomaar. Eerst met de rugzakken op berg op. Niet ouderwets valsplat wat we in de sportschool instellen op de loopband, maar tegen t klimmen aan. Het was een olifantenpad.
Ik ga lekker van de hak op de tak. (Tak betekend alsjeblieft in t Deens. Twee Deense jongens op onze junglereis)
Voor de klim naar de top stond er een olifantenwandeling op t programma.
Lein en ik twijfelde lang of we op een olifant gingen rijden. Maar agh hoe vaak sta je voor zo'n keuze. En dan staat er een ondeugende banaan vragende oma van een olifant voor je. Die wilde graag meegenomen worden voor een ritje. Dan ga je toch? Thaise bevolking gaan hier iig een stuk vriendelijker om dan dat ik t gewend ben in Nederland. Die dit lezen zijn natuurlijk nog véél vriendelijker dan de Thaise bevolking ;D!
We hebben overnacht in bamboe hutjes. Eerste nacht in een bergdorpje en daarna aan de zijde van een rivier met dichtbij een grote waterval. 'S nachts was t best koud. Kampvuur aan, biertje en de twee maanden oude puppy's erbij en je wordt vanzelf wel warm. Je denkt dat t een latertje is geworden, echter wordt t hier ook snel donker. Dus iedereen lag er om 21:30 op z'n matje onder de klamboe. Om 5:30 werden we wakker door tal van hanen die in de omgeving liepen. In m'n zwembroek kan ik zeggen dat t hier s'ochtends en s' avonds ook winter is...
Op de derde dag geraft. Het leek een beetje op de piranha van de Efteling. Altijd een leuke ervaring met elkaar.
In t hippie dorpje Pai hebben wij lekker genoten van de hot springs, watervallen en schitterende berglandschap in de omgeving. Op de scooter kwamen in ieder gehucht waar geen toeristen komen. In Nederland hebben we echter wel tandartsen in gehuchten. Wij troffen een oude dame aan met één tand in der mond aan. Oké, dat kan nog. De familie Rademakers hebben een hond gehad met het zelfde probleem. Hij kon nog op brokjes sabbelen. Maar bij de oude vrouw stroomde t bloed in de mondhoeken naar beneden..... Wij stonden letterlijk en figuurlijk met onze mond vol tanden!
Laten we t met alle respect houden op een cultuurschokje..
We zijn nu dus ondertussen scheurend en slingerend op weg naar Chiang Rai. Daar gaan we op zoek naar een hotel. Dag erna naar de grens van Laos om daarna met de slowboat naar Luang Prabang te gaan. Ik verwacht dat we daar gaan fietsen.
Lein ligt ondertussen op mijn schouder en zie dat t met onze
Japanse medereiziger voorin ietsje beter gaat. Wij hopen dat t met jullie allen ook goed gaat!
-
11 Januari 2014 - 12:06
Marja:
Zo busreizigers zo te lezen is het een ( ont) spannende rit. Wel leuk he dat jullie in korte tijd al zo veel beleefd hebben. Ik denk dat je het niet kunt voorstellen Maar jullie zijn pas 14 dagen weg en al zulke mooie leuke dinger beleefd.
Het is heel leuk dat jullie ons mee laten genieten van alles wat jullie mee maken .
Hier thuis gaat alles zijn gewone gangetje met de weersverwachting van volgende week sneeuw br mijn favoriete weer type . De cheet ligt in haar mandje met al haar soeeltjes., Marjolein zou vertedert zijn als ze het zag. Hoe is het met jullie gezondheid houden die buikjes stand met de andere eet gewoontes? En Wes alles goed met de nieren?
Van de week rijden we even naar jullie huis voor de post.
Heerlijk dat jullie zo genieten het is ten slotte de reis waar je je levenlang op terug kijkt!
Een hele dikke knuffel voor alle 2 en haal eruit wat Erin zit.
Heel veel liefs -
11 Januari 2014 - 12:07
Ben:
Ha die Wes en Marjolein. Wat een leuk reisverslag. Er schuilt in jouw een ware caberatier. Een 2e Youpie zal ik maar zeggen. Wat een leuke en spannende dingen maken jullie mee en wat goed dat jullie dit gedaan hebben. Ondertussen zorgen wij natuurlijk goed voor de plantjes. Nou ja plantjes, ook voor die boom die jullie meegenomen hebben. Gister is Joey voor zijn verjaardag op visite geweest met Valerie. En ja, wij hebben jullie lang zal hij leven horen zingen. Leuk!! Geniet lekker verder. Dank weer voor het mee beleven van jullie reis. Groetjes en take care!!
-
12 Januari 2014 - 16:04
Peter En Marion:
Lieve indochinagangers,
Pas twee weken onderweg en al zoveel indrukken, avonturen beleefd en kennis gemaakt met een andere cultuur. Ja, de wegen en het rij gedrag van de chauffeurs in Azië is even wat anders als in Nederland hè ...Jullie reizen al snel van Thailand naar Laos en zo te lezen gaat het plannen en boeken van vervoer en verblijfsaccomodaties jullie goed af. Leuk om wat foto' s te zien! Geeft een indruk van jullie belevenissen. Gaan jullie in dit tempo door of zijn jullie van plan om ergens wat langer te blijven? Hier in Nederland is het vrij warm voor de tijd van het jaar. Vandaag heerlijk gefietst en genoten van een winterszonnetje. Geniet verder van jullie verblijf in Pangkham Lodge in Luang Prabang. Liefs P+M -
18 Januari 2014 - 13:15
Enrico:
Heej Marjolein,
Het bloed uit de mondhoeken van de oude vrouw is waarschijnlijk geen bloed, maar een bepaald gewas waar oude Aziatische vrouwen op kauwen. Je zit dit vaak in Azie, Het zou het gebit beschermen, zie het ook als een soort middel tegen slechte adem. Ik wens jullie veel plezier in Laos, gaan jullie door naar Vientiane?. Hebben jullie al insecten op jullie bord gehad? Jullie worden overdonderd door indrukken, vast en zeker.
Liefs,
Enrico -
18 Januari 2014 - 13:18
Enrico:
NB: het zijn betelnoten!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
